Mungesa e vitaminës D në në fillimet e jetës mund të çojë në sëmundje autoimune
Mungesa e vitaminës D, sidomos në fillimet e jetës, është e lidhur me rritjen e rrezikut për sëmundje autoimune, si diabeti tip 1. Sëmundjet autoimune shpesh shkaktohen nga dështimi i qelizave T, një lloj qelize e bardhë e gjakut, për të dalluar qelizat e shëndetshme nga ato të infektuara.
Një studim i ri i kryer tek minjtë tregon se mungesa e vitaminës D çon në zhvillimin e qelizave T që shkaktojnë një përgjigje të tepruar imunitare kundër indeve të shëndetshme. Këto efekte të vitaminës D mbi zhvillimin e qelizave T duket se ndërmjetësohen nga ndikimi i saj në qelizat e timusit, gjëndra që ndikon në maturimin dhe përgjigjen e qelizave T.
Studimi ndriçon një rrugë përmes së cilës mungesa e vitaminës D mund të rrisë rrezikun për sëmundje autoimune. Vitamina D është thelbësore jo vetëm për shëndetin e kockave, por edhe për funksionimin e zakonshëm të sistemit imunitar. Mungesa e vitaminës D është e lidhur me një rrezik më të lartë për sëmundje autoimune, por mekanizmat pas kësaj lidhjeje nuk janë kuptuar mirë.
Një studim i ri, i botuar në Science Advances, tregon se ndërprerja e një enzime kryesore të përfshirë në shndërrimin e vitaminës D në formën e saj biologjikisht aktive mund të ndikojë negativisht në zhvillimin e qelizave T. Kjo çon në prodhimin e tepruar të qelizave T që mund të sulmojnë indet e trupit, fenomen i njohur si auto-reaktivitet.
Ky studim — i kryer në një model minjsh — gjithashtu tregoi se kjo rritje e qelizave T auto-reaktive ndërmjetësohej nga efektet negative të mungesës së vitaminës D mbi qelizat në timus, organi i specializuar që ndikon në maturimin e qelizave T dhe aftësinë e tyre për të dalluar qelizat e shëndetshme nga ato të infektuara apo të huaja.
Autori i studimit, John White, PhD, profesor i fiziologjisë në Universitetin McGill në Montreal, Kanada, i tha Medical News Today:
“Studimi ynë tregoi se vitamina D është e nevojshme për zhvillimin e zakonshëm të timusit, ‘filtrimin’ optimal të qelizave T auto-reaktive dhe jetëgjatësinë e timusit.”
