Belbëzimi – Gjendja që ndikon në të folurën dhe si mund të trajtohet me sukses

Belbëzimi është një çrregullim i të folurit që karakterizohet nga pauza të papritura, përsëritje të tingujve ose fjalëve dhe bllokime të rrjedhës së zakonshme të fjalës.
Edhe pse shpesh shfaqet gjatë fëmijërisë, kjo gjendje mund të ndikojë individë në çdo moshë. Fatmirësisht, belbëzimi është i shërueshëm dhe me mbështetje të duhur, shumica e të prekurve arrijnë të përmirësojnë ndjeshëm të folurën e tyre.
Belbëzimi është një formë e çrregullimit të rrjedhshmërisë së të folurit, që manifestohet kur muskujt e përfshirë në të folur – si ata të gojës, gjuhës dhe fytit – dridhen ose veprojnë në mënyrë të pakontrolluar. Kjo çon në përsëritje të tingujve, zgjatje të zërit, pauza të panevojshme apo ndërprerje të fjalëve.
Ekzistojnë disa nëntipe të belbëzimit:
Belbëzimi mund të prekë këdo, por është katër herë më i zakonshëm te meshkujt sesa te femrat. Zakonisht, shfaqet për herë të parë ndërmjet moshës 2 dhe 4 vjeç. Belbëzimi i fituar, ndryshe nga format e tjera, mund të ndodhë në çdo moshë për shkak të faktorëve neurologjikë.
Statistikat tregojnë se belbëzimi prek rreth 1% deri në 2.4% të fëmijëve, ndërsa belbëzimi i vazhdueshëm vlerësohet të prekë 0.3% deri në 1% të të rriturve.
Personat që belbëzojnë mund të përjetojnë:
Gjithashtu, mund të shfaqin spazma në pjesë të ndryshme të trupit, si fytyra apo shpatullat, dhe simptoma të përkeqësuara në raste stresi ose emocionimi.
Edhe pse nuk ka një shkak të vetëm të identifikuar, ekspertët besojnë se belbëzimi ndikohet nga:
Diagnoza zakonisht bëhet nga pediatri ose logopedi, përmes vlerësimit të sjelljes së të folurit dhe historikut të fëmijës. Në rastet kur belbëzimi shfaqet në moshë të rritur pa një histori të mëparshme, mund të kërkohen teste neurologjike si MRI apo CT për të përjashtuar probleme të tjera më serioze si afazia ose dëmtimet e trurit.
Terapia e të folurit është trajtimi më i zakonshëm dhe më efektiv. Ajo përfshin teknika për të ndihmuar në kontrollimin e rrjedhshmërisë dhe ritmit të të folurit. Trajtimi mund të jetë individual ose në grupe, dhe përshtatet në varësi të moshës, gjendjes dhe nevojave të pacientit.
Medikamentet nuk përdoren zakonisht për belbëzimin vetë, por mund të përshkruhen për të trajtuar probleme të shëndetit mendor që e shoqërojnë, si ankthi ose depresioni.
Belbëzimi zhvillimor nuk mund të parandalohet, por belbëzimi i fituar mund të parandalohet duke ulur rrezikun e lëndimeve në tru apo goditjeve në tru përmes stilit të jetesës së shëndetshme dhe kujdesit mjekësor të rregullt.
Në shumicën e rasteve, belbëzimi i zhvilluar gjatë fëmijërisë zhduket vetvetiu para moshës madhore – rreth 90% e fëmijëve shërohen. Për ata që vazhdojnë të belbëzojnë, terapia mund të ndihmojë ndjeshëm në menaxhimin e simptomave. Belbëzimi i fituar mund të jetë i përkohshëm ose i përhershëm, në varësi të shkakut.
Prindërit luajnë një rol thelbësor në përkrahjen e fëmijëve që belbëzojnë. Disa mënyra për të ndihmuar janë:
Belbëzimi është një gjendje që mund të ndikojë ndjeshëm në jetën e përditshme të një personi, por me trajtim dhe mbështetje të duhur, është i menaxhueshëm dhe shpesh i shërueshëm. Identifikimi i hershëm dhe përfshirja e specialistëve të të folurit janë hapa kyç për përmirësimin e të folurit dhe mirëqenies emocionale të të prekurve.